Verschillend beleid bij reflux en bij niet-refluxklachten?
ICPC
D02Naam van de richtlijn
Publicatiedatum van de richtlijn
Onderwerp
Korte titel
Achtergrond
De huidige standaard maakt bij het initiële beleid geen onderscheid tussen de situatie dat refluxklachten op de voorgrond staan of niet. Dit wordt onderbouwd door de beschikbare literatuur.
Sommige MDL-artsen en huisartsen maken dat onderscheid echter wel. Vermoed wordt dat MDL-artsen een andere populatie zien dan huisartsen en dat daarom voorstelbaar is dat in de tweede lijn een onderscheid in dominant type maagklacht wel relevant is voor het beleid. Mogelijk verwachten huisartsen bij refluxklachten een beter effect van een PPI en volgen zij daarom geen ‘step-up’-beleid.
Indien een naar dominante klacht gedifferentieerd beleid in de 1e-lijn zou worden geadviseerd kunnen nadelen zijn dat er makkelijker PPI’s worden geadviseerd, die tot (onnodig) chronisch gebruik gaan leiden of dat het aantal gastroduodenoscopieën (onnodig) toeneemt.
Uitgangsvraag PICO
P
Is het voor patiënten met reflux als dominante klacht beter en effectiever om direct bij het initiële beleid een PPI te starten dan om een ‘step-up’-beleid te volgen, zoals dat nu wordt geadviseerd voor zowel reflux-, als niet-refluxklachten?
Patiënten met refluxklachten als dominante ingangsklacht.
I
Initieel PPI.
C
initieel ‘step-up’-beleid .
O
afname(snelheid) van klachten.
Gewenst onderzoeksonderwerp
Verwacht effect van de onderzoeksuitkomst voor de richtlijn
De resultaten kunnen richtinggevend zijn voor een eventuele differentiatie in initieel beleid afhankelijk van het dominante type maagklachten.