Stroke Risk Analysis: nieuwe methode voor voorspellen van paroxismaal atriumfibrilleren in eerstelijns en post-stroke patiënten

Atriumfibrilleren (AF) is een hartritmestoornis die het risico op het ontwikkelen van een TIA of herseninfarct bijna vervijfvoudigt. Wanneer AF eenmaal is vastgesteld, is effectieve profylaxe beschikbaar. Het stellen van de diagnose is echter gecompliceerd. Ten eerste omdat een AF-episode vaak asymptomatische verloopt. Ten tweede omdat AF veelal paroxismaal optreedt, waardoor een 12-afleidingen-ECG dergelijke patiënten vaak zal missen. Middels langdurende Holtermonitoring kan wel pAF worden gevonden, maar dit is een aanzienlijke belasting voor de patiënt.

De Stroke Risk Analysis (SRA-) studie onderzoekt of een korte Holtermeting (1 tot maximaal 24 uur) voldoende is om de kans op pAF adequaat te voorspellen, zelfs wanneer patiënten gedurende de gehele meting een sinusritme laten zien. Kortdurende Holtergegevens worden hiervoor geanalyseerd middels het SRA-algoritme, dat eerder is ontwikkeld door onderzoekers van de Universiteit van Heidelberg, Duitsland. Het SRA-algoritme kijkt naar afwijkingen in Holtermonitoring die kunnen duiden op atrium-cardiomyopathie anders dan AF, en maakt daarmee een schatting van de kans op pAF. In eerdere studies heeft het SRA-algoritme veelbelovende resultaten laten zien. De methode is echter nog niet op grote schaal, en nog niet op eerstelijns patiënten gevalideerd. Doel van de SRA-studie is om het SRA-algoritme als diagnostisch instrument verder te valideren.

Indien blijkt dat de SRA-methode voldoende negatief voorspellende kracht heeft om pAF veilig uit te sluiten, dan kan dit voor een groot aantal patiënten betekenen dat zij niet langer dan 1-24 uur een Holtermonitor hoeven te dragen. Ook zou dit instrument kunnen worden ingezet voor screening in de eerstelijnszorg.