Welke patienten ziet de aios huisartsgeneeskunde? Het monitoren van de patientenmix op een onderwijskundig relevante wijze

Scholing van artsen in opleiding tot huisarts (aios) vindt voornamelijk plaats in de huisartsenpraktijk, waarbij het uiteraard van belang is dat ze met alle relevante patiëntgroepen in aanraking komen. Dat blijkt in de praktijk niet zo te zijn: aios zien bijvoorbeeld relatief weinig patiënten met chronische aandoeningen, vermoedelijk omdat deze vaak voor hun vaste huisarts kiezen.

Doelstelling

1. Het ontwikkelen van een monitoringssysteem, waarbij ziektebeelden op een educatief betekenisvolle manier zijn gegroepeerd, om in kaart te brengen of aios met alle relevante ziektebeelden in aanraking komen. En, in het verlengde daarvan, een interventie ontwikkelen om te kunnen bijsturen. Daarbij kijken we naar barrières die patiënten ervaren en manieren om ze te motiveren wel naar de aios te gaan, en ook naar de rol van andere betrokkenen.

2.Inzicht verwerven in de samenhang tussen de prestaties van aios en de mate waarin ze met bepaalde ziektebeelden in aanraking zijn gekomen.

Plan van aanpak

Studie 1: Middels vragenlijsten wordt aan experts gevraagd om voor elke ICPC code te beoordelen hoe prototypisch patiënten met deze ICPC code zijn voor de verschillende thema’s die in het nieuwe opleidingsplan voor de huisartsopleiding worden onderscheiden. Per thema worden de ICPC codes gerangschikt op prototypicaliteit. Resultaat is voor elk thema een lijst van de meest relevante ICPC codes. 

Studie 2: Mbv focsugroepen met betrokkenen (met een belangrijke rol voor de patiënt) wordt onderzocht hoe de mix van patiënten die de aios te zien krijgt kan worden gestuurd.  Op grond hiervan een wordt een sturingsinterventie ontwikkeld.  Vervolgens wordt deze in een pilotonderzoek uitgetest in de huisartsenpraktijk.

Studie 3: De relatie tussen de patientenmix die de aios ziet en de prestaties op de KBA’s binnen een thema wordt nagegaan waarbij gebruik wordt gemaakt van het aios-volgsysteem.